نيره بخبث : مالك مصدومه ليه هو رائف مقالكيش ولا ايه

رائف بغضب : نيرررره امشى دلوقتى

نيره بدلع : ماشى ياحبيبى بس متنساش بقا تجيلى عشان عايزاك ضرورى سلام ياحنون

قالت كلامها وفتحت الباب وخرجت 

حنين كانت واقفه ومبتتكلمش رائف قرب عليها ولمس إيدها وقال : حنين

حنين زقته وقالت بعصبيه : ابعددد عنى ملتمسنيش انت واحد حقيرررر ومستغل

رائف أتمالك أعصابه وقال : اهدددى واسمعى هفهمك

حنين ضحكت بسخريه وقالت : تفهمنى ايه ماكل حاجه من الأول واضحه انت اتجوزتنى بالإجبار استغليت ظروفنا وعيشتنا ده كله عشان ايه عشان ترضى ست الحسن صح عايزه اقولك إن عمرى ماهسامحكم ابدا على كسرة نفسى وقلبى فى اكتر يوم البنت بتنتظره انا بكر&هك يارائف بكر"هك

رائف كان بيسمع كلامها وغمض عيونه من وقع كلامها وفتح لاقاها دخلت اوضتها

نيره بضحك : مشوفتيش منظرها كانت واقفه عامله ازاى

ريتال : يخرب عقلك طيب مخوفتيش من رائف 

نيره بغرور : رائف ميقدرش يعملى  حاجه اصلا

ريتال : بس إيه ال خلاكى توافقى على جوازه وانتى بتحبيه

نيره وهى بتشرب القهوه قالت : ومين قالك إن بحبه

ريتال بدهشه : بتهزارى !!!!

نيره ببرود : انا بحب فلوسه وبس اصل رائد فلوسه كتير

ريتال بخبث : اممم قولتيلي

نيره : يلا انا همشى بقا

ريتال : تمام

نيره مشيت وريتال ضحكت بخبث وقالت : خلاص يبقا نقرب احنا بقا ونستغل الفرصه

حنين كانت بتبكي فى أوضتها بقوه ومش قادره تتنفس لأنها عندها ضيق تنفس حاولت تستعيد نفسها من تانى من الهوا بس شهقاتها كانت بتعلى اكتر قاطعها صوت تلفونها وكانت رنا اختها

حنين وهى بتحاول تكون طبيعيه : ا السلام عليكم

رنا : وعليكم السلام عامله ايه

حنين : الحمد لله تمام

رنا بغيظ : مالك ياحنين بتكلميني كده ليه

حنين بنفاذ صبر وتعب : رنا انا مش ناقصه دلوقتي

رنا بسخريه : قطعت لحظاتك الحلوه مع حبيب القلب

حنين بدهشه : رنا ايه ال بتقوليه انتي عارفه الموضوع كويس 

رنا بخبث : مانتي ال غبيه فى حد يبقا معاه القمر ده ويضيعه بسهوله

حنين اتصدمت من كلام اختها وقالت بغضب : ايه الكلام الفارغ ال بتقوليه ده

رنا بحزن مصطنع : بتغيرى عليه مني

حنين بعصبيه : لاء بس ال بتقوليه ده قلة حياء واحترام انتي ازاى تسمحي لنفسك انك تركزى فى واحد غير محارمك انتي مجنونه فين الاحترام وغض البصر

رنا بسخريه : سبنالك الاحترام ياست حنين

حنين بعصبيه : سلام يارنا

قفلت معاها وهى واثقه أن المناقشه مع اختها بدون نتيجه ورجعت لحزنها تانى ونامت على السرير وغمضت عيونها بتعب

رائف كان رايح جاي بحيره ومسك دماغه بتعب من كتر التفكير قاطعه صوت تلفونه وكانت ريتال صديقة نيره

رائف باستغراب : انتى مين ؟؟

ريتال بطيبه مزيفه : انا واحده وعايزه مصلحتك

رائف بدهشه : مصلحتى ؟؟

ريتال : ايوه انا عارفه كل حاجه عن حنين وماضيها كله ال عامله فيها المثاليه

رائف بغضب : انتى مجنونه انتى بتقولى ايييه

ريتال بخبث : والله لو عايز تعرف هبعتلك العنوان ال هتجيلى عليه بكره وتعرف كل حاجه 

قفلت الخط وهو كان واقف مصدوم بس حاول يكون طبيعي ورمي التلفون وراح عند اوضة حنين وفضل يخبط عليها بس مكانش فيه رد وهو قلق عليها خبط بشده بس هى كانت قافله من جوه حاول كسر الباب وبالفعل نجح واتصدم لما شاف

دخل رائف أوضة حنين واتصدم لما شافها نايمه على السرير وفاقده الوعى جرى عليها حاول يفوقها مفاقتش شالها بسرعه ونزل يجرى على العربيه وطلعوا على المستشفى

بعد وقت وصلوا والدكتوره كشفت عليها

رائف بقلق : خير يادكتور طمنينى

الدكتوره : حالة اغماء بس ممكن تعمله التحاليل دى وتجيبها تانى ليا

رائف بخضه : ليه هو حضرتك شاكه فى حاجه

الدكتوره : لاء إن شاء الله مفيش اي حاجه بس زيادة اطمئنان ممكن بس تعملوها

رائف : تمام ممكن ادخلها

الدكتوره : اتفضل

رائف دخل وشاف حنين ووشها باين عليه التعب

رائف : عامله ايه

حنين بسخريه : متخافش لسه عايشه

رائف : حنين من فضلك مش وقته السخريه دى 

حنين غمضت عيونها وقالت بتعب : وانا مش قادره اتكلم يارائف من فضلك

رائف : طب يلا عشان نروح

حنين هزت راسها بدون كلام ورائف قرب عليها وشالها

حنين بشهقه وصوت عالي : ايه ال عملته ده نزلنى

رائف بانزعاج : بسسس صوتك خرم ودنى اسكتتى

حنين بغضب : نزلنى

رائف ببرود : لاء واسكتي عشان والله هعمل تصرف مش هيعجبك

حنين بصتله بغيظ وسكتت وهو كتم ضحكته على منظرها وطلعوا على معمل تحاليل

فى البيت 

وصل رائف وفتح اوضتها ونيمها على السرير وهى كانت بتبصله باستغراب من أسلوبه

حنين باستغراب : رائف انت سخن ؟؟

رائف ؛ لاء ليه ؟؟

حنين : اصل انت كنت عايز تضربنى الصبح ودلوقتي بتعاملني كويس

رائف بضحك : ده انتى عشان تعبانه بس غير كده ليكي معامله تانيه

حنين بصتله وقالت : انت بتكرهني يارائف ؟؟

رائف وقف ضحك وقال : انتى معتقده كده 

حنين رفعت كتفيها بقلة حيله وقالت : كل أفعالك بتدل على كده وكمان مراتك ال قالت إن انت متجوزنى عشان اكون خدامه ليكم

رائف بحده : مسمعكيش بتقولى كده تاني انتي ست البيت ده ومش كلام اهبل زي ده يخليكي تقولى كده انا مستحيل أكون متجوزك عشان كده

حنين بحيره ودموع : طب اتجوزتنى ليه ؟؟؟

رائف بتنهيده : بعدين ياحنين بعدين نامي دلوقتي بقا عشان ترتاحى وانا هروح احضر ليكي حاجه تاكليها عشان العلاج

حنين مسحت دموعها وقالت : انت بتعرف تطبخ !!!

رائف بغمزه : عيب عليكي ده انا اعجبك أوى

حنين ضحكت عليه بصوت عالى

رائف : احم انا هروح اعمل الاكل احسن

خرج من الاوضه وقفل الباب 

حنين بتنهده : مبقتش عارفه يارائف انت بتحبنى ولا لاء

رنا بسخريه : اشمعنا ست حنين اول لما جالها عريس وافقت عليه ولا هى بنتك وانا من الشارع

محمد والدهم : عشان ال اتقدم لحنين انا واثق أن هو هيحافظ عليها انا عمرى ماهرمى بنتى كده

رنا بغيره : ده واحد متجوز يعني هيكون بيحب مراته الاولى اكتر منها 

محمد : مستحيل يحصل انا عارف رائف كويس

رنا بسخريه : لاء حصل

محمد بعدم فهم : هو ايه ال حصل 

رنا بكدب : حنين كلمتني وهى منهاره وبتقولى أن هو بيعاملها وحش ومراته جت وهو كان واقف معاها

محمد بصدمه : هى قالتلك كده

رنا بخبث : ايوه اومال هكدب يعنى

محمد بعصبيه : لازم اروح اشوفها بكره ولو فعلا كلامك صح انا مش هقعد بنتى على ذمته ساعه واحده

رنا ابتسمت بخبث وعرفت أن خطتها نجحت

تانى يوم

رائف كان نايم وصحي على صوت تلفونه وكانت ريتال 

رائف بسخريه : نعمم

ريتال : هتيجي فى الميعاد صدقنى لو مجتش هتفضل مغفل باقى حياتك

رائف بغضب : احترمى نفسك واعرفى انتى بتكلمي مين حنين دي اشرف منك ومن ال زيك ومش هاجي فى مواعيد ولو حاولتى تقربي مننا صدقيني انا بنفسى همحيكي من على وش الأرض

قال كلامه بغضب شديد وقفل المكالمه فى وشها وقام عشان يطمن على حنين ال كانت صاحيه من بدرى

رائف : صباح الخير

حنين بهدوء : صباح النور التحاليل ال عملتها امبارح وصلت دلوقتى

رائف بقلق : طب أنا هروح للدكتوره 

حنين باستغراب : دلوقتى !!!

رائف : ايوه دلوقتى 

قال كلامه ودخل الاوضه يغير هدومه

بعد وقت كان عند الدكتوره وفى أيدها التحاليل

رائف بقلق : خير يادكتور

الدكتوره بتنهيده : الشكوك طلعت صحيحه زوجة حضرتك عندها كانسر فى المخ

رائف الصدمه ألجمته ومعرفش يرد