آدم كان لابس بدله شيك 

والدته:انت رايح فين يا آدم؟ 

آدم:رايح مشوار كده مهم و جاى 

والدته:اتمنى يا ابنى انك متكونش بتكدب عليا 

آدم:عن اذنك يا ماما علشان اتأخرت 

...............

كانت نور فى الكوافير و جو من الهيصه و لكن هى مكانش باين على وشها اى فرحه نهائى حتى الناس لاحظوا ده ..

بس كانت شبه الملاك 

ام نور:مالك يا نور سرحانه كده و مش بتردى على حد فينا  انتى مفصوله يا بنتى على الجوازه دى؟

نور بكسره: لا يا ماما انا مبسوطه بس تعبانه شويه 

-العريس وصل العريس وصل 

ام نور:يلا يا نور علشان تخرجى لعريسك  

نور بتوتر :طب انا محتاجه اظبط حاجات فى الميكاب الأول 

الكوافيره : انتى ماشاء الله ذي القمر مفيش حاجه نقصاكى او محتاجه تتظبط

نور خرجت و كان عاصم واقف و على وشه ابتسامه و نظره حب ل نور  (متفهموش ده طيب ولا شرير ولا اى حكايته) 

راحو على القاعه و نور نزلت من العربيه هى عواصم وسط زفه كبيره ودخلوا القاعه وسط عدد كبير من المعازيم 

نور و عاصم قعدوا على  الكوشه  

نور قالت ل عاصم انها محتاجه تدخل الحمام و عاصم وافق 

دخلت نور و كان معاها مامتها بس نور قالت ل مامتها تخرج تقعد مع المعازيم ووقفت نور قدام المرايا و هى بتعيط  و فجأه دخل آدم 

نور بصدمه:انت بتعمل اى هنا !!

آدم حط ايده على بوقها علشان متتكلمش :ششششش  مبروك يا عروسه ! بس هو فيه عروسه بتعيط كده يوم فرحها ؟ وباين عليها الزعل ده كله ؟؟

نور:ملكش دعوه بيا 

آدم:عاصم جبرك انك تتجوزيه غصب عنك صح؟؟

نور بتوتر:لا انا محدش غصبنى على حاجه 

آدم:كدابه انتى بتكدبي قوليلي الحقيقه علشان اقدر اساعدك! ؟ قولي صدقينى انا جنبك مش هسيبك 

نور بتوتر و فجأه عيطت جامد و حضنت آدم  لا اراديا 

آدم:انا كده متاكد ان فيه حاجه قوليلي اى هى !!

نور  فاقت من إللى عملته و ردت:مفيش حاجه 

آدم بعصبيه:نور متخلنيش اتصرف تصرف انا مش عاوز اعمله!!

نور:هتعمل اى ؟؟

آدم طلع منديل من جيبه و رش عليه مخدر و قبل ما نور تنطق  كان حطه على وشها و شالها و حاول يستخبي عن انظار الناس و كان دافع للي شغالين فى القاعه علشان يساعدوه فى الموضوع    

عاصم بدا يقلق  ونده  لام نور 

ام نور:نعم يا ابنى خير؟

عاصم:فين نور كل ده ؟

أم نور:انا سيباها فى الحمام يا ابنى و خرجت هى أصرت انى اسيبها لوحدها 

عاصم اتعصب ودخل الحمام يدور ملقهاش و دور فى كل الحمامات برضو ملقهاش  و زعق فى كل إللى موجودين و قال لنفسه "معقوله تكون هربت معاه ؟؟؟ يبقي انتى كده جنيتى عليكى وعليه يا نور وربنا ما هسيبكوا "

ام نور بعياط:انا عاوزه بنتى عاوزه بنتى

عاصم بعصبيه:واكيد انتى إللى شجعتيها تهرب معاه !!!

ام نور :مع مين انا مش فاهمه حاجه 

عاصم خرج و ركب عربيته بسرعه جنونيه و عمل حادثه 

......................

اما نور كانت بتفوق فى مكان متعرفوش

نور فاقت :انت خطفتنى يا آدم؟!!! لييي لييييي عملت كده انت دلوقتى هتكون فى خطر و بدأت نور تعيط بهستيريا

آدم :يعنى اى انا فى خطر و من مين؟؟ من عاصم ؟ 

نور حكت ل آدم على كل حاجه 

آدم بعصبيه:اه يا ابن ال**** والله ما هسيبك 

نور بعياط:لا و النبي بلاش تعمل حاجه انا خايفه عليك 

آدم:وانتى يا نور سمعتى كلامه الاهبل ده وانه هيقتلنى ليه هو انا عيل صغير؟؟ كنتى هتدمرى نفسك وتدمرينى علشان الهبل ده ؟

نور بدموع:انا بس خوفت عليك مقدرش اشوف فيك حاجه وحشه  لو كان جرالك حاجه مكنتش هسامح نفسي 

آدم بحب:انتى بتحبينى يا نور؟

نور بكسوف:لا مين قال كده انا بس كنت خايفه عليك ليجرالك حاجه ما انت روح برضو 

آدم بضحك:روح؟؟ وكمل بجديه انتى متعرفيش الأيام إللى عيشتها من غير ما اشوفك فيها كانت حالتى عامله ازاى انا كنت حاسس أن حياتى انتهت و انا هتجوزك حالا  علشان محدش يبعدنا عن بعض ولا حتى عاصم 

نور:نتجوز؟؟؟ و دلوقتى ؟ ازاى !!

آدم:انا هجيب المأذون و هنكتب الكتاب علشان محدش يبلغ و يقول انك اتخطفتى و وقتها ممكن يقبضوا عليا  يرضيكى يتقبض عليا ؟  إنما لو متجوزين محدش هيقدر يعمل حاجه لان محدش بيخطف مراته !  

،

نور بتفكير:موافقه بس على شرط 

آدم:عيونى

نور:هنكتب الكتاب  و همشي من هنا 

آدم:تمشي ليه؟؟

نور:انا مش عاوزه ماما تقلق عليا 

آدم:لو مش عاوزه مامتك تقلق عليكى انا هاجى معاكى و هفهمها كل حاجه 

نور  : ماشي بس افرض عاصم شافنا؟؟ 

آدم:مش هيقدر يعمل حاجه و متخافيش طول ما انا جنبك اتفقنا؟ 

نور بابتسامه:اتفقنا 

"كتبوا الكتاب "

"بارك الله لكما وبارك عليكما و جمع بينكما فى خير "

........................

كان عاصم فى المستشفي بين الحياه و الموت  و الدكاترة حاولوا ينقذوه و انقذوه بس فاقد للوعي ...

...........

نور راحت ل مامتها و خبطت بتوتر 

الام فتحت 

نور اترمت فى حضنها و عيطت 

الام بدموع و فرحه:كنتى فين يا نور قلقتينى عليكى انا كنت هموت عليكى 

نور متكلمتش و اتوترت ترد تقول اى و لكن قبل ما ترد نور على مامتها جه آدم و رد 

آدم دخل الشقه 

ام نور:انت اى جابك هنا ؟  مش انت إللى اتقدمت و رفضناك؟ نور دلوقتى المفروض هيتكتب كتابها على عاصم 

آدم بهدوء:انا جاى بصفتى جوز بنتك  ايوا متستغربيش انا ونور اتجوزنا 

ام نور بصت ل نور :الكلام إللى بيقولوا ده بجد؟؟؟

نور مردتش...

ام نور ضربت نور بالقلم  و قالتلها امشي من هنا انتى لا بنتى ولا اعرفك تسيبى عاصم و كمان يعينى بين الحياه و الموت دلوقتى !!! علشان ده!!

آدم كان لسه هيتعصب على مامتها بس نور مسكت ايده و بصتله انه يسكت  و آدم خد نور و مشوا و كانت نور ساكته طول الطريق مش بتتكلم كلمه 

آدم بحزن:انا مكنتش اعرف انها هتعمل كده انا آسف !  آسف بجد 

نور بحزن:مش عاوزه اتكلم يا آدم دلوقتى من فضلك 

آدم:براحتك يا نور بس انا مش عاوز اشوفك زعلانه  بس احسن خبر سمعته ان عاصم دلوقتى فى المستشفي يعنى مش هيقدر يعمل اى حاجه 

نور فجأه خرجت عن شعورها و عيطت:انا مش مصدقه ماما تعمل معايا كده ليه ؟ هى اكيد دلوقتى فهمانى غلط و انا مش حابه انها كانت تفهمنى غلط يا آدم انا زعلانه اوى 

آدم بحب :انا جنبك و هفضل جنبك و مش هسيبك مهما حصل و اوعدك انى هرجع علاقتك ب مامتك تانى انا عاوزك طول ما انا جنبك متخافيش .

يتبع....♥️♥️