ناولها احمد المفتاح وذهبت هى وعمر يضحكان

….. حماتى خدت عمر ومشيت وهو بيقرب منى ليه ده بقى….. هو ميعرفش انه لما بيقرب بحث انى عيله عندها 17 سنه هربانه من الدرس تقابل حبيبها…. ثوانى…. هو…. هو حبيبى!!!!!

احمد وهو قريب منها: مش عيب تقولى لعمر انها اوضتك….. اسمها اوضتنا….. قالها وهو بيشاور عليا انا وهو

زهره بتوتر: انا… انا….. كده عيب…. انا مخلصتش شهور العده خليك بعيد

احمد بمرح: وانا جيت يمك!!!

زهره بتوتر وحرج: يوووه خد مسافه كده وخليها امان

قهقه احمد بصوت عالى: خلاص خلاص متتكسفيش اوى كده وبعدين انا فى حكم خطيبك

زهره: ولو برده خطيبى مش جوزى

احمد بتعقل: طيب هننقل هنا لحد ما شهور العده تخلص وتقعدى انتى وعمر هنا وانا وماما فى الشقه التانيه لحد ما نكتب الكتاب

زهره: تمام حاضر

اليوم خلص واحنا بنتفرج على الشقه وروحنا لمينا هدومنا وحاجتنا وسبنا البيت القديم ورميت الماضى معاه

مشيت وانا واخده قرار انه الماضى انتهى وزى ما حماتى قالت متخليش الخوف يعميك عن اللى فى اديك

بدأنا حياه جديده كلها ضحك وسهر قدام الكرتون وفسح يوم الجمعه بليل حتى لو هنتمشي وناكل ايس كريم

الحياه بقت هاديه… كل يوم بتناقش انا واحمد ونتعرف اكتر واكتر

رغم انها مده قصيره الا انى حبيته…. اه حبيته وبقيت استناه يرجع ونقعد نتكلم… بقيت استنى الكتاب او الروايه بتاعت كل اسبوع حبيت علاقته بعمر عمر اللى خرج من انطوائه وبقى يروح الحضانه كل يوم مع ملك جارتنا ويجى يلعب معاها احمد اللى اصر انه يودى عمر بنفسه الحضانه ويجيبه من وقت ما عرف ان عمر مكنش بيروح بسبب هشام

حياتى خدت شكل مستقيم وسواء نفسي كبير معاه…. انا بقيت اصلى وادعى انه يرجع بالسلامه كل يوم

فى يوم كنت قاعده فاتحه فيس وبقرأ روايه (امتلكنى كبير الصعيد) ل(كيان كاتبه) بحبها جدا وبحب رواياتها

لقيته بينده وهو بيطبل على الباب وبيغنى… لبست النقاب وقومت افتح

زهره: حمد لله على السلامه…. ايه الروقان ده كله

احمد وهو ساند على الباب بحركه دراميه: مساء الاناناس على احلى الناس

قالها وهو بيدخل وبيحط بوكس اسود كبير اوى على السفره

زهره: ايه ده يا احمد؟؟

احمد بعشق: ده فستان فرحنا….. الللى هوه بكره

شهقت بصدم#مه انا ازاى نسيت انه انهرده اخر يوم فى عدتى…. بس هفتكر ازاى ووجوده بينسينى كل حاجه

احمد بحب: متبصليش كده لحسن فى حاجه هموت وهعملها

زهره جريت على جوه وهى سامعه صوت ضحكته

احمد: كلها كام ساعه يا زهرتى…. انا ماشي وعمر مع ماما

زهره بصوت عالى من جوه: خد الباب في ايدك

احمد وهو بيكلم نفسه: الباب…ماشى. بكره اتجوزك وتعرفى كل الحقيقه يازهره

احمد مشي وزهره خرجت لما اتأكدت انها مشي

بكره فرحى على احمد…… هبقى مراته انا مبسوطه اوى…..

قومت بسرعه فتحت البوكس وطلعت فستان ابيض شيفون بسيط لكن منفوش ورقيق اوى

وخمار ابيض ونقاب ابيض وكمان هلز ابيض بيلمع لقيت شنطه ميكب كبيره وشوكلت كتير انواع مختلفه

حسيت انى بحلم بوستهم وانا حضناهم بحب وسبتهم لكن خدت الشيكولاتا ودخلت اجهز نفسي وفضلت اعمل ماسكات لبشرتى وحاجه كده اخر روقان……. مسمحتش لنفسي تزعل علشان لوحدى وممعيش حد انا فرحانه بنفسي وبكره حماتى هتبقى معايا وبتحبنى زى بنتها وعمر ابنى وروحى…. ووحبيبى وزوجى احمد عوضى عن كل التعب اللى فات

خلصت وفضلت اجرب فى الميكب واكل شوكولا خلصت وصليت وشكرت ربنا كتير اوى اوى الساعه كانت بقت واحده

دخلت نمت علشان بكره يوم طويل

ياترى احمد هيقول حقيقه ايه لزهره…….

يتبع…

صحيت بنشاط غريب صليت ودعيت ربنا كتير اليوم يعدى على خير….. احساس الحب ده غريب اوى…. بتحسي بدفي كده بتحسي ان وشك بيضحك طول الوقت….. بعد تجربه فاشله عدت وانتهت….. خدت عهد على نفسي احافظ على زوجى احمد لانى حبيته بعد ما عرفته حبيته بعدتجربه قاسيه علمتنى ازاى افرق….. زمان كانت كلمه انتى حلوه بتخلينى اطير وانا مش فاهمه اللى قدامى لكن دلوقتى بطير برده لكن وانا فاهمه اللى قدامى….. عادى لما نحب ونطلع مخدوعين سواء حب زواج حب صداقه حب قرابه اى حب لازم ناخد تجربه قاسيه فى اى شعور علشان نعرف نفرق ونقدر ونهتم باللى ربنا هيكرمنا بيه بعد كده…. كفايه جلد ذات على تجارب فاشله عدت اساسا…… مش هحبس نفسي فى الماضى

قومت اجهز فى الفطار خصوصا ان عمر بايت مع ماما هبه لقيت جرس الباب بيرن لبست النقاب وفتحت

زهره: اتفضلى يا ماما…. ايه ده عمر واحمد فين

هبه بمرح: فطرتهم واحمد راح يوصل عمؤ الحضانه يلا يا عروسه

زهره باحراج: ياماما متحرجنيش بقى

هبه: يلا بجد غيرى علشان ننزل نشتريلك شويه حاجات

زهره: مانا عندى ياماما

هبه بهدوء: مينفعش يازهره….. ارمى كل القديم حتى لو مكنتيش بتلبسيهم لهشام بس فكره ان احمد يتخيل انك كنت لابسه هدومك قدام هشام هتجرحه لانها ببساطه تجرح اى راجل خصوصا نوعيه احمد….. هشام ابنى وزعلانه عليه مهما كان انا ام وده ابنى….. لكن ياما نصحته وكان بيتطاول عليا ويمكن بالضرب كمان وكنت بسكت….. الله يرحمه ويغفرله بقى لكن مينفعش اوقف حياتكم كلكم واكمل اللى هشام بدأه انا مصدقت عمر اتكلم وبقى زى كل الاطفال وانتى بقيتى تضحكى من قلبك

واحمد اخيرا نال بعد ماصبر

زهره باستغراب: نال بعد ما صبر!!!!

هبه بتوتر: هتلبسي ولا اخدك كده

روحت لبست ونزلت مع ماما اشترينا لبس كتير اوى بيتى وخروج صيفى شتوى كانت بتختار هدوم مش هدوم اصلا ايه ده انا هلبس ده…… دانتى طلعتى نوتى ياماماهههههه دانا مكنش عندى اللبس ده وانا متجوزه اول مره

هبه: القميص ده هيبقى تحفه عليكى

زهره باحراج: احمر ياماما احماااار

هبه بضحك: مالك مكسوفه كده……

زهره: يلا ياماما يلا

خلصنا لف واشترينا حاجات كتير جدا وكل ما نشترى استأذن صاحبه المحل واسبهم عندها لان المول كبير وانا مش قادره اشيل

زهره: هنعمل ايه دلوقتى ياماما هنروح ازاى

هبه: كلمت احمد وقال هيجيب عمر وجى

ملحقتش اخلص كلام معاها لقيته بيرن

احمد: السلام عليكم

زهره: عليكم السلام

احمد: انتم فين

زهره: قدام محل ***جوه المول

قفلت معاه وانا قلبى بيدق جامد اصلا كل مسمع صوته….. ما بس بقى ياقلبى اقعد ساكت

شويه وصل عندنا هو وعمر…… عمر جري عليا وهو بيحضنى ماما وحشتينى

شلته وانا بقوله وانت كمان يا حبيب ماما

احمد قرب شال عمر: تعالى ياحبيبى عن ماما علشان متتعبش

نولته عمر وانا ببتسم على حنيتهوعينى فضحانى اوى يعنى

هبه: بص يا احمد احنا لينا فى كل محل شنط فجهز نفسك كده علشان تشيل

احمد بصدم#مه مضحكه: اهم يارب اهم… خدلى حقى منهم

هبه وعمر بضحك: اجمد يا بطل

مشى عمر وماما قدامنا ولقيته ماشى جامبى وهو بيقولى: عقبالى لما اوحشك زى عمر فتخدينى بالحضن

شهقت بصوت واطى فلقيته بيضحك وهو بيبصلى لولا ماما هبه ندهتله فدخلها المحل

لفينا على كل المحلات وجبنا كل اللبس ونزلناهم العربيه كلهم

احمد: اخيرا……. يلا ناكل ايس كريم تعويضا عن التعب ده

هبه بضحك: علشان تعرف قد ايه بنتعب حتى فى الشوبنج

احمد بمرح: انتى عرفتى الشوبنج ياماما……. يافضحتك ياحمد….. مكنش يومك يا ابو حميد

موتنا ضحك عليه وعلى طريقته وفعلا روحنا اكلنا ايس كريم وروحنا

طلعنا ع السلم وهو ركل الاسنسير والشنط معاه وطلع دخلهم الشقه

احمد بمرح: تؤمريش بحاجه تانيه ياست هانم

ضحكت غصب عنى: لا شكرا

احمد بتوهان: يخربيت جمال ضحكتك

زهره وهى بتزقه لبره: متنساش تقفل الباب وراك

احمد: كتب الكتاب الساعه 8 بليل جهزى نفسك ومتقلقيش على عمر هخده معايا وهلبسه انا

زهره بحب: ربنا يباركلى فيك ويحميكم لي

احمد: صبرنى يارب انا ماشي

احمد خرج وماما جت

هبه: يلا يازهره تعالى نرتب هدومك

دخلت معايا فضينا الدولاب على الارض ورصينا كل الهدوم الجديده

وماما خلتنى عبيت كل الهدوم القديمه فى الاكياس

هبه: انا هتبرع بيهم لاى ملجأ

زهره: ماشي ياماما

هبه: يلا نروق الشقه بسرعه ونعطرها علشان تجهزى

فعلا روقنا الشقه وعطرناها بريحه الياسمين لانى بحبها اوى وعرفت ان احمد بيحبها كمان بينا حاجات كتير مشتركه

واخيرا دخلت اخدت شوى وخرجت لبست وقعدت حطيت ميكب خفيف ولبست نقابي

وكان شكلى حلو اوى فضلت اتصور كتير اوى

كانت ماما راحت شقتها لبست وجت واد ايه حلو انك عارف ان في حد واراك قد المسئوليه

اهتمام احمد بعمر وكأنه ابنه شىء مريحنى بشوف حبهم الحقيقى وتقبلهم لبعض يمكن مش

ابوه بالدم لكن هو دلوقتى اللى بيربيه هو اللى بيقضى معاه وقته هو اللى بيصححله اى سلوك

غلط طول ما هو معاه هو اللى بيشجعه هو اللى بيدعمه….

هو اللى حنين عليه…. انا بحب حب احمد لعمر

فكره انه مخلي عمر معاه وانا واثقه انه هيطمن

ويفرح وكإنه معايا بالضبط بتخلينى اهتم بنفسي

وانا مرتاحه…. الحمدوالشكر ليك يارب

الساعه بقت سته ونص لقيت الباب بيخبط

هبه: هفتح انا يازهره ومتخرجيش انتى

فعلا ماما خرجت وفتحت الباب وكان احمد

عمر ومعاه المأذون واتنين باينلهم صحاب احمد

الشيخ قعد وماما جت تندهلى خرجت وانا محرجه

واحمد باصصلى ومتنح كده ليه ده

سمعت الشيخ وهو بيضحك: تعالى اقعدى جمبى يابنتى

قعدت جمب الشيخ واحمد مازال متنحلى برده

كنت وكيله نفسي لانى معنديش حد يبقى وكيلى

الشيخ خلص وهو بيقول بارك الله لكم وبارك عليكم وجمع بينكم فى خير ولقيت نفسي فى حضنه

معرفش ازاى…… حسيت حضمى هيتكسر…. ايه ده ده بيبكى

اخيرا رفعت ايدى وانا بطبطب عليه بضمنى اكتر وزاد صوت بكائه

معرفش هم خرجوا امته اخر حاجه شوفتها ماما اللى بتبتسملى وعمر معاها وهم مشين

عدى وقت معرفش اد ايه وهو بيبكى وانا بمسح ع ضهره بهدوء وحنيه

حسيت انه زى عمر ابنى بالضبط لما يعيط واجى اراضيه فاطبطب عليه

خرج من حضنى وهو بيقولى: زهره انتى لازم تعرفى الحقيقه

بصيتله بصمت فكمل: كنتىممرضه جديده وانا كنت عامل حادثه بالمتسكل وايدى كانت مفتوحه

وكنت جاى افك الخيط كنت يدوبك متخرج وبادئ اشتغل فى مكتب بابا

كل البنات كانت عايزه تغيرلى ع الجرح شاب جان وشعره اصفر وعيون زرقه

وابن ناس بقى الا انتى واقفه فى اخر الطرقه وباصه فى الارض

جيتلك وطلبت منك تفكى الخياطه وتغيريلى على الجرح

خلصتى من غير ما تبصيلى وانا اصلا مش عارف اشوفك من النقاب

فضلت مركز معاكى لحد موقعت فى حبك بسبب عيونك

روحت وانا سايب قلبى معاكى سافرت باريس فى شغل وقعدت سنتين

رجعت قلبت الدنيا عليكى ملقتكيش وكإنك اختفيتى مكنش حد يعرف بيكى غير هشام اخويا لما رجعت لقيته اتجوز

مهتمتش لانى كنت بدور عليكى…. اول ما شوفتك فى بيتنا عرفت عيونك اتصدمت ولما عرفت اسمك عرفت اللى اخويا عمله

فيا مكدبش اننا اتخانقنا وده السبب انى مشيت من البيت رجعت باريس تانى قعدت تلت سنين عرفت معامله هشام ليكى ولامى نزلت اول ما نزلت نسيت كل اللى عملته وقربت منك بهديه عيد ميلادك ورجعت ادعى ربنا يخرجك من قلبى

كنتي بتتمكنى من قلبى كل يوم…. حد ما هشام م١ت وانا استغليت الفرصه….. حسيت انى انانى بس عمرى ما نسيت انه خانى

لما واجهته قال انه بيكرهنى وبكره ابويا فعمل كده…. بالله عليكى متسبينى تانى انا مصدقت لقيتك

كل بيقول كل ده وهو بيبكى وانا وخداه فى حضنى وبطبط على ضهره وايدى بتمسح على شعره مفيش كلام يتقال

بعد وقت كبير

احمد: زهره انا عايز اشوف وشك

زهره:……..

يتبع…