عمر: انا عرفت كل حاجه 

ملك وقفت بصدمه: عرفت كل حاجه ازاى 

عمر بغضب: عرفت كل اللى كنتى مخبياه عرفت انك لسه تعبانه وخبيتى عنى عرفت انك بتتالمى وبتخبى عشان معرفش عرفت انك كملتى الفرح وانتى عارفه انك تعبانه عشان بس متزعلنيش عرفت من برا مش من حببتى اللى كنت عايزها تشاركنى تعبها عرفت سبب انك تغيرى قصت شعرك عرفت سبب انك عايزة تقربى منى دلوقتي عرفت كل حاجه 

ملك قعدت بصدمه: انا انا 

عمر: انتى اي كنتى هتقوليلى امتى والمفروض تروحى المستشفى بكره كنتى عايزه يحصل ازاي بنا حاجه ويمكن يحصلك حاجه لو كان حصلك حاجه بسببى كنت هحس بايه انا 

ملك ببكاء: مكنتش عايزه ازعلك مكنتش عايزه تلغى الفرح مكنتش عايزه اشوفك زعلان ومخنوق وخايف عليا كنت خايفه عليك كنت عايزة اعمل لاحظت حلوه بين مكنتش عايزه امنعك عن حقوقك عارفه غلطانه والمفروض اقولك بس مكنتش هستحمل نظره الزعل والعجز اللى شيفاهم في عينك دلوقتي

عمر بحضن:كنت عايزه اقف معاكى اعرف تعبك واحاول اداويه كنت بوجع وانا بشوفك تعبانه وشكلك تعبان ومش عارف اقرب منك او عارف مالك عشان خاطري ي ملك خليكى قويه لاخر لحظه مش هستحمل بعادك والله هموت بعدك

ملك شدت على الحضن: عمر عشان خاطري انا وعشان ادخل مرتاحه اوعي ترجع انطوائى تانى وعيش حياتك وشوف شغلك واتجوز وخلف ونبى ي عمر ونبى

عمر باس كل حته فى وشها: متقوليش كده ونبى متوجعيش قلبى عليكى فاهمه 

ملك حضنته:اوعى تبعد عنى لحد ما ادخل العمليه

عمر:انا جنبك وهستناكى لما تخرجى فاهمه هتخرجى

ملك: مين قالك 

عمر: هيثم كلمنى وقالى انك كنتى رافضه حد يعرف بس لما شاف حالتك بتسوء ومصممه تعملى فرح  كلمنى بعد الفرح وقالى هو دكتور اسعد 

ملك: مكنتش عيزاك تعرف

عمر: مكنتش هسامحك لو معرفتش لو مش انا اقف جنب مراتى مين هيقف لو كنتى سبتينى اقرب منك واتمم جوازنا وانتى عارفه ان غلط لو كان حصلك حاجه مش هسامح نفسي 

ملك: لا ي عمر انت ملكش ذنب انا اللى كنت حابه اقرب منك 

عمر: بس انتى كنتى خايفه ازعل

ملك: انت مكنتش هتزعل لان مكنش فرقلك حاجه غيرى وجودى جنبك وانا كنت عايزة اعمل لحظات تفتكرنى بيها 

عمر: اششش متكمليش عشان خاطري هتخفى ونعمل كل اللى عيزينه ونجيب اطفال كتير ملك هترجعيلى انا من غيرك ولا حاجه انتى فاهمه 

ملك: خلينى نايمه فى حضنك 

وتانى يوم ملك وعمر وادم وصلوا المستشفى وصممت باقي اهلها ميعرفوش وكانت مش بتبعد عن عمر لحظه فضلت طول اليوم في الاجراءات والتحاليل والاشعه واخر اليوم قعدت ملك على السرير بتعب

ادم: انتى كويسه 

ملك بدموع: كويسه 

ادم: طيب بتبكى ليه دلوقتي 

ملك: انت فاكرنى تعبانه من اللف اللى بلفه من الصبح لا خالص اصلا انا اتعودت على التعب والابر والتحاليل معظم حياتى مقضياهم فيهم اللى تعبنى ان هسيبكم هعيشكم الم الفراق بنتك اللى لسه عروسه راحت بسبب مرض لعين وملحقتش تفرح بشبابها زعلانه على بابا وماما اللى ملهمش بنت غيرى وما صدقوا يفرحوا بيها زعلانه عليك وانت معتبرنى اختك وصاحبه عمرك ومش ينخبى حاجه على بعض زعلانه ان هسيبك تعبان تحزن بسببى زعلانه على عمر اللى اديتله امل في الحياه ووعدته ان هكمل معا زعلانه ان بعد ما خليته يتاقلم على الناس والصداقه ابعد عنه ويرجع عمر تانى وممكن اوحش 

ادم ببكاء: متقوليش كده انتى هتخفى والله ومش هتسبينا وهنرجع سوا

ملك: متضحكش على نفسك وعليا انا من اول يوم قولتلكم مش هخف واعطيت امل لنفسي وفعلا مخفتش وانا جايه هنا ومتاكده ان مش هرجع بس حبيت ابقي كافحت المرض لاخر لحظه 

ادم بحضن: بس عشان خاطرى متكمليش متوجعيش قلبى زياده

عمر دخل هو وهيثم وشافها بتبكى قرب منها بقلق: فيكي اي ي حبيبتي في حاجه وجعاكى

ملك ببكاء: انا خايفه اوي ي عمر مش عايزة ادخل حاسه ان هم'وت

ادم بعصبيه: بس بقا انا مش مستحمل متقعديش تقولى الكلام ده مش سهل عليا اشوفك كده  وانا عاجز عن مساعدتك مش سهل ان اسمع منك كل ده بيقطع قلبى 

سابها ادم ومشي

هيثم بلوم: مكنتيش كده ي ملك انتى كنتى كلك حيويه ونشاط مهما اللى كنتى بتمرى بيه كنتى بتبقى ثابته ومطمنه اللى حوليكى

ملك:انا تعبت تعبت قولتلكم مش هتعالج قولتى لا اتعالجى ومتخليش المرض يسيطر عليكى وتخفى ونسبه نجاح كبيره ووافقت وحاسيت بامل وان هخف وحبيت لا عشقت واتجوزت وكنت بفكر زي البنات ان هعيش فى اسره وارتاح واخلف وبنيت احلام كبيره وفجاءه كل ده اتصرق منى اتصرق عمرى وفرحتى وحياتى وزوجى واهلى ودلوقتى عايزين اثق فيكم تانى عايزين ارسم احلام تانى عايزين احس بامل تانى عايزين اضحك وارسم الابتسامة واطمن اللى حواليا ان هرجع واديهم امل وانا ممكن مرجعش ليه حس بيا ي دكتور انا المرض اتمكن منى ومبقتش قادره حتى اتكلم كتير ولا اتحرك اقل مجهود بتعب والله الموت اسهل من الاحساس اللى حساه دلوقتي 

غصب عنه الدكتور هربت منه دموعه وادم اللى كان راجع عشان يصالحها وحس بالعجز والضعف عمر قرب منها وحضنها وهو بيكبى 

عمر: بلاش تضعفى انا باخد قوتى منك عشان خاطري متقوليش كده تانى والله قلبى وجعنى مش عارف اساعدك ازاى 

ادم: ملك انا متاسف سامحينى

ملك: اطلعوا لو سمحتوا مش عايزة اشوف نظره الشفقه ودموعكم دي اطلعوووووا سبووووونى يلاااا

الممرضين قربوا يهدوا بس هي فضلت تبعدهم وتصرخ انهم يسبوها وبعدين اضطر هيثم يعطيها مهدا وتنام 

هيثم: لو فضلت الحال ده مش هتدخل العمليه 

عمر بوجع: انا بموت وانا بشوفها كده قول اي حاجه لو شايف ان هيحصلها في العمليه يبقي بلاش منها قول ي دكتور انها هتخف

هيثم: كله بايد ربنا البروفسير شاف التحاليل وهيعمل العمليه بكره وهو طمنه وانا هدخل العمليه ومتقلقش

ادم: طيب وحالتها التفسيه 

هيثم: اهم حاجه 

عمر بدموع: يارب اشفيها ورجعها لحضنى من تانى 

وتانى يوم الكل متجمع ف مكتب هيثم 

عمر: انا مش قادر ادخلها الكل اقويها ازاي وانا اصلا ضعيف 

ادم: وانا كمان اصلا هي مش متقبله كلام من عمر هتتقبل منى

اسعد: تسمحولى انا ادخلها 

هيثم: انت لا

اسعد بابتسامة: متقلقش هتكلم بهدوء عن اذنكم 

استاذن اسعد ودخل ل ملك 

اسعد: ممكن اتكلم معاكى شويه قبل عمليتك كل واحد برا رافض يشجعك

ملك:وحضرتك بقا هتشجعنى حضرتك اكتر واحد كنت بتقولى كلام يحبطنى

اسعد بحزن: عندك حق بس هقولك حاجه انا من حوالى عشر سنين لما كنت طالب فى كليه الطب حبيت بنت زميلتى سنه ورا سنه عشقتها كنت مقدرش يوم يعدي الا لما اشوفها ومستنتش اتخرج واتجوزتها وعيشت معاها احلى سنه فى حياتى بقيت كل حياتى اختى وصاحبتى وحبيتى ومراتى يعني زيك انتى وعمر ويمكن انا اكتر بعدين عرفت انها حامل كنا في اخر سنه وبعدين اكتشفنا انها عندها سلط'ان فى ال'دم  وده من اخطر الامراض مكنش العلم متقدم وكده وكمان هي كانت حالتها خطيره كان هيحصلى حاجه وانا شايفه بتموت قصاد عينى قولتلها تنزل الطفل وتتعالج رفضت وقالت عايزة اسبلك عشان تفتكرنى بيها وقالت ان ممكن اموت حتى لو نزلته كنت بم'وت يعني انا دكتور وهي دكتوره ومش لاقين حل يعني هتروح منى وفعلا راحت منى وجابتلى اجمل هديه بنت شبها بتفكرنى بيها بكل حركه بتعملها الاول كنت مش متقبل فكره موتها بس بنتى محسسانى انها لسه عايشه وبعدين اتخصص هنا وبقيت بعالج اي حد غير اهم الناس عندي ولما شوفت افتكرت كل وجعى مع مراتى وكنت بقسي عليكى وبعرفك الحقيقه اللى كانت بتخبى عنى انا وهى عشان لما بتبقى امل ويتاخد منك بيبقي صعب بس دلوقتي صدقينى انا مطمن انك هتطلعى بخير وهعمل اي حاجه عشان تخفى انا وعدت مراتى ان محسش حد بنفس المرض وبنتى الصبح قالتلى انا هبقي دكتوره زيك عشان محدش يتعب زي ماما وأنا عايزنك تكملى مع عمر اللى معرفتش اكمله عمر وعيلتيك يستاهلوا انك تخفى 

ملك بدموع: انا اسفه إن فكرتك بكل الوجع ده وكنت فهماك غلط 

اسعد مسح دموع: ولا يهمك انا مش بنسي اصلا المهم عمليتك فاضل عليها ساعتين جاهزه 

ملك بابتسامة: جاهزه

بعد ساعتين دخل عمر وكانوا الممرضين بيجهزوا ملك 

مدت ايدها عشان يقرق 

ملك: متخفش انا هرجعلك لسه في حجات كتير معشنهاش

عمر: انا هستناكى هنا اوعي متخرجيش افتركينى 

ملك حضنته: انا بحبك اوي ي عمر انت عيشتنى اجمل ايام حياتى وانا معاك عمرك ما زعلتنى بالعكس دايما كنت سبب فرحتى 

عمر: وانا بحبك اوي ي ملاكى نفسك في الحياه معيشنى ملك حبيبتى انتى كويسه 

فاطمه بدموع: متقلقش ده مفعول البنج هناخدها دلوقتي علي العمليات 

دخلوا بملك العمليات 

اسعد: متخفش هتخرج احسن الدكاترة معاها جوا وانا وهيثم معاها كمان 

هيثم: ادعولها يلا ي اسعد 

دخلوا غرفه العمليات وعمر وادم قعدوا قدام الغرفه 

ادم: ملك حبتك اوي لحد دلوقتي كانت بتكافح عشانك في عز تعبها ومرضها كملت الفرح عشان تبقي جنبك كانت تعبها واضح واحنا مش شايفين كانت بتبقي هنا بتم'وت بس بمجرد ما بتسمع صوتك بدوس على نفسها عشان متعرفش ملك وصتنى ان لو حصلها حاجه ان اقف جنبك اخليك تكمل حياتك حتى لو هتجوز غيرها

عمر: بس بس كفايه ي ادم كفايه ملك هترجعلى انا متاكد هي مش هتسبنى ملك قويه 

ادم: انا هنزل اصلى واقرا قران لحد ما تخرج

وقف عمر على باب اوضه العمليات وهي بيفتكر كل ذكرياتها معا 

~~~~~~~~~~~~~~~~

ملك بابتسامة: مساء الخير

عمر: 

ملك: امممم سمعت انك عامل مشاكل ومش بس كده ده انت بيقولوا عليك متكبر ومتعجرف 

عمر:..... 

ملك: انا هكلم نفسي كتير الله قولى لي باصصلى كده انت تعرفني 

عمر: 

ملك باحراج: اي الكسفه دي يعم ما ترد مش عشان امور شويه شويتين تعمل كده 

 عمر بضحك: ههههه ده انتى مصيبه

ملك:ما انت ضحكتك حلوه اي وصوتك كمان 

عمر:ده غزل  

ملك: استغفرالله انا بعاكس بس 

~~~~~~~~~~~~

عمر: انتى تانى