مرت ايام كتير والوضع كما هو عليه .

رغد ومؤمن بيحاولو يعرفو فاروق ومازن بيخططو لايه ... رغد جمعت كل الحاجات المهمه ونقلتها فى سريه تامه لڤيلا مؤمن وبدون علم رهف .

حسن وحمزة اللى كل تركيزهم فى الشغل ... وحمزة اللى مضايق جدا من تلميحات اولفت ليه بس اللى مصبره حب الحاج محمود وهدى وحسن وحنين .

اولفت اللى بتحاول وبتبذل كل جهدها عشان حسن يتجوز عزه وعزت يتجوز حنين وده طبعا طمعا فى الفلوس مش حباا ليهم .

ــــــــــــــ★ـــــــــــــــ

يوم جديد على الكل.

فى المستشفى وتحديدااا فى مكتب رغد ومؤمن قاعد معاها .

رغد:يعنى معقول مش عارفين نلاقى مكان فاروق ميعرفش حاجه عنه.

مؤمن:احنا كان ممكن ناجر او نشترى بس اكيد هيتعرف من بياناتكو وبسهوله هيقدر يوصل ليكو .... ده حتى ڤيلا جدك الله يرحمه امى ووالدتك كانو باعوها.

رغد برقت:ازاى راح عن بالى !

مؤمن:ايه هو؟

رغد:بيت جدو الله يرحمه يامؤمن ... ماما كانت دايما تحكيلى انها اتولدت فى بيت عادى جدا مش فى ڤيلا وانها عاشت فيه احلى ايام  .

مؤمن:يعنى هما باعو الڤيلا وهيسيبو البيت القديم بذمتك.

رغد:تخيل بقي انهم كانو معتزين جدا بالبيت ده وانه لسه موجوده وحتى مفتاحه ماما كانت محتفظه بيه.

مؤمن:وهو فين البيت ده؟

رغد:معرفش عمرى ما روحته .... بس ماما كانت بتحكيلى انهم اتولدو وعاشو كتير فى اسكندريه.

مؤمن:سهل جدا هكلم مراد وهو اكيد هيساعدنا.

رغد:مراد وهو بيعمل ايه فى اسكندريه انا بقالى كتير اوى ماشوفتوش.

مؤمن:مراد من يوم الترقيه وهو اتنقل اسكندريه ومن وقتها وهو هناك ... اكيد لما اطلب منه المساعده مش هيتأخر.

رغد:وهو يقدر يتأخر اصلا.

مؤمن ضحك:على رايك ... انا هروح الشركه وهابقي اكلمه.

رغد:لا هاتلى رقمه وانا هكلمه .

مؤمن:اوكى ... اكتبي عندك .

رغد:تمام .. يلا روح شغلك .

مؤمن:سلام .

مؤمن خرج ورغد رنت على رقم مراد بس مردش .

بقلم الكاتبه جنات

ــــــــــــــــ★ــــــــــــــــ

فى ڤيلا جمال الصاوى .

رهف دخلت المرسم ومعاها لارا ومغمضه عينيها .

رهف:فتحى يالولى .

لارا فتحت ولما شافت لوحه مرسومه بصورتها وهى فى حضن مؤمن فرحت جدا واتنططت من الفرحه وحضنت رهف بحب:مرسي يارهف بجد حلوة جداا .

رهف:انا وعدك هرسمك انتى وبابي ووفيت بوعدى اهو .

لارا:احلى رهف فى الدنيا ... انا هاخدها اعلقها فى ڤيلا بابي هو اكيد هيفرح بيها جداا.

رهف:اكيد ياروحى انا هغلفها كويس عشان تفاجئ بيها بابي اوكى.

لارا:اوكى ده هيفرح اوى .

رهف:اكيد ياروحى ... ايه رايك نغلفها سوا؟

لارا:موافقه يلا.

ــــــــــــــــ★ــــــــــــــــ

فى حارة البطل وتحديدا فى بيت البطل .

كان هدى واولفت فى المطبخ بيجهزو الاكل عشان الغدا .

اولفت:بس انا زعلت اوى ياهدى لما عزت قالى انه فتح الموضوع مع حنين وهى رفضت واحرجته.

هدى:الجواز قسمه ونصيب يااولفت وبعدين هو غلط لما اتكلم مع حنين المفروض كان اتكلم مع الحاج او مع حسن ... انتى عارفه لو حسن شم خبر عن الموضوع مش هيسكت وانا مرضاش الاخوات يعملو مشكله سواا.

اولفت:هو بس كان عايز يعرف رايها عشان لما يفاتح الحاج يبقي مالى ايده انها هتوافق ياهدى .

هدى:حصل خير وانا مقدرش اغصب عليها يامرات اخويا ... وبعدين مالهمش نصيب في بعض يااولفت ربنا يبعتله بنت الحلال اللى تستاهله .

اولفت لوت شفايفيها بسخريه:يارب ياختى  ..... بس اوعو تكونو هتجوزوها لحمزة.

هدى:حنين وحمزة لا ريحى قلبك حمزة بيعامل حنين زى اخته بظبط .

اولفت:اه قوليتلى ... وهو مش ناوى يتجوز ولا ايه؟

هدى:معرفش يااولفت وبعدين دى حياتهم وهما احرار ... خلينا ياختى نركز فى الاكل شكلنا كدا هنتاخر ومش هياكلو على المعاد.

اولفت بضيق:امممم يلا ياختى.

هدى اتنهدت بضيق من اولفت ومن تدخلها فى حياه الولاد وهى اصلا مضايقه منها بسبب معاملتها لحمزة وكلامها اللى بترميه زى الطوب وبتكون قصدها عليه وهو مستحمل عشان ميزعلهاش هى والحاج .

ــــــــــــــــ★ــــــــــــــــ

فى ورشه البطل .

حسن وحمزة بيتابعو الشغل مع الشباب ودخل مراد عليهم:اهلا بشباب عيله البطل.

حسن وحمزة ضحكو.

حمزة:فينك غطست كدا ومحدش شافك ؟

مراد:ياعم الشغل واخد كل وقتى مانتو عارفين .

حسن:تعالى نقعد جوا فى المكتب .

حسن نادى على محمد واحد من الشباب اللى معاه فى الورشه:محمد هات ٣ قهوة مظبوطه بسرعه.

محمد:امرك يابطل .

الشباب دخلو المكتب وحسن قعد مكانه ومراد وحمزة على الكراسي جمب المكتب واتكلمو كتير ومحمد جاب القهوة .

حمزة:الله صحيح الواد محروس عملتو معاه ايه.

مراد:اخد سنتين زى صاحبه.

حمزة:حلال عليه والله .

مراد:بس جابر قرب يخلص مدته وهيطلع.

حسن:يأنس وينور .

مراد بص لحمزة:شكل البطل مش ناوى على خير؟

حسن:طول ماهو بعيد عننا احنا هنفضل بعيد عنه.

حمزة:ياعم احنا ناس فى حالنا مش بتحب المشاكل .

الباب خبط ودخل واحد من الشباب:عايزينك يامعلم حمزة.

حمزة قام:هشوف عايزين ايه وهجيلكو تانى .

فى الوقت ده فون مراد رن برقم غريب:ياعم الرقم ده رن عليا كتير.

حسن ضحك:طب ماترد ولا خايف يكون بيعاكسو.

مراد ضحك:مقبوله منك يابطل.

مراد رد:الو.

رغد:كل ده عشان حضرتك ترد.

مراد:مين معايا ؟

رغد:وكمان مش عارف صوتى تصدق خسارة فيك تعبي فى العمليه بتاعتك.

مراد:اوبااا اهلا اهلا بالدكتورة .

حسن بصله لما قال كلمه دكتورة وجه فى باله رغد واللى عملته فى المستشفى وابتسم وفاق على صوت مراد:هو انا اقدر انساكى ياحضره الدكتورة بردو .

رغد:طب كويس ... انت عامل ايه؟

مراد:بخير والله طمنينى انتى عليكى انتى والرسامه بتاعتنا عاملين ايه؟

رغد:بخير يامراد والله ... وصح مبروك على التريقه ياسياده الرائد ... عارفه انها متاخرة بس انا مشوفتكش من وقت عزا بابا وماما الله يرحمهم.

مراد:ربنا يرحمهم ... وعلى العموم ياستى الله يبارك فيكى .

رغد:صح نورة عامله ايه؟

مراد:نورة كويسه الحمدلله وقربت تولد كمان .

رغد:ماشاء الله .. ابقي وصلها سلامى لحد مااشوفها .

مراد:يوصل يادكتورة.

رغد:بصراحه كنت عايزاك فى خدمه ومؤمن قال هيكلمك وانا قولتله لا هكلمه انا .

مراد:صح هو عامل ايه والله واحشنى الواطى مبقاش يسال فيا.

رغد ضحكت:مانت كمان واطى ومش بتسال عليه.

مراد:تصدقى صح ... سيبك منى ومنه خدمه ايه اللى عايزاها وانا رقبتى سدادة.

رغد:انا بدور على بيت جدو صالح الله يرحمه اللى اعرفه انه فى اسكندريه اكتر من كدا معرفش.

مراد:طب اسم جدك ايه بكامل عشان اقدر اوصل ؟

رغد:صالح الشهاوى .

مراد:طب متعرفيش فى انهو منطقه فى اسكندريه عشان نسهل شويا.

رغد:للاسف لا بس هو البيت باسمه يمكن كدا تقدر توصل.

مراد:خلاص هشوف الموضوع ده وهكلمك .

رغد:ياريت فى اسرع وقت يامراد لو سمحت .

مراد:حاضر يادكتورة والله متقلقيش .

رغد:ماشي يامراد وبجد شكراا جدا ليك.

مراد:ياستى ابقي اشكرينى لما الاقى البيت .

رغد:انت صح يلا سلام بقي .

مراد:سلام .

مراد قفل وبص لحسن اللى كان مركز فى الورق اللى قدامه:انت شكلك من فاضي .

حسن:لا انا بشوف تصاميم الاوض الجديده مش اكتر .

مراد:ياعم مش عارفه انا معرفتكش من قبل مااتجوز ليه عشان حاجه بيتى .

حسن ضحك:فى الجوازة التانيه وعليك خير .

مراد ضحك:انت عايز نورة تجرى ورايا مش كدا مش بعيد تقتلنى .

حسن:ربنا يخليكو لبعض ويقومها بسلامه.

مراد:اهى قربت تولد وهتنور حياتى احلى بنوته.

حسن:تيجى بسلامه وتتربي فى عزك ياصاحبي.

مراد:تسلم ياابو على ومقبوله منك ياعم عفش بيتها كله لما تيجى تتجوز.

حسن ضحك:هى تيجى وتكبر ياعم وانا موافق.

مراد:همشي انا بقي عشان ورايا مهمه قوميه جداا ... لو منفذتش اللى هى عايزاه احتمال تخطفنى وتبعينى اعضاء مجنونه وانا عارفها .

حسن ضحك:ربنا معاك بقي. 

مراد:لو خلصت شغل بدرى هابقي اجى اسهر معاكو.

حسن:تمام هنستناك.

مراد:سلام.

حسن:سلام.

بقلم الكاتبه جنات

ــــــــــــــــ★ــــــــــــــــ

عدى اليوم ومراد كلم ناس معارفه عشان يقدر يوصل للبيت والكل بدا يساعده .

بليل مراد وصل الحارة عشان يسهر مع الشباب زى ماقال لحسن ولما وصل كان حسن واقف مع منصور وشكله مضايق .

مراد قرب منهم:فى حاجه ياحسن؟

منصور:اهو سياده الرائد نساله بقي.

مراد:خير؟

منصور:الوقت ياباشا البيت ده بقاله سنين واقف كدا ومحدش من اصحابه بيسأل عليه ولا نعرف مكانهم وانا اشتريت الارض اللى جمبه عشان ابنى عمارة هنا فى الحارة ... وحسن مش راضي يخلينى اهد البيت ده عشان ابدا المشروع.

مراد:انت عايز تهد بيت مش بيتك ولا تعرف اصحابه فين عشان تبني عمارة يامنصور؟

منصور:مانا ياباشا لو اصحابه ظهرو هديهم الفلوس اللى يطلبوها.

مراد:مافيش حاجه اسمها كدا يامنصور تستنى لما يظهر اصحاب البيت ووقتها تشترى منهم البيت وتبدا مشروعك.

منصور:ولو مظهروش ياباشا؟!

مراد:متعملش اى حاجه ولا تيجى جمب البيت اصلا لكن لو قربت منه وقتها هقبض عليك وبنفسي يامنصور.

حسن:اهو سمعت بنفسك يامعلم؟!

منصور بصلهم بضيق وسابهم ومشي.

مراد ضحك:انت شكلك مش هتخلص من الراجل ده وابنه.

حسن:سيبك تعالى نقعد على القهوة شويا .

مراد:اومال حمزة فين؟

حسن:راح مشوار تبع الشغل وزمانه جاى.

مراد بص للبيت:غريبه ياجدع كل البيوت اللى فى الحارة انتو عارفين اصحابهم اشمعنا البيت ده؟!

حسن:معرفش الحاج قالى انهم كانو عايشين هنا ولما ربنا فتحها عليهم نقلو وعاشو فى ڤيلا فى اسكندريه ومنصور اخد العنوان من الحاج وراحلهم وعرف انهم باعوها من زمان.

مراد:امممم.

حسن:خلصت المهمه القوميه ولا لسه؟!

مراد ضحك:لا لسه يابطل .

حسن طلب شاى ليه ولمراد  .

حمزة وصل وقعد معاهم:هو المعلم منصور مش ناوى يبعد عن بيت ده بقي ؟

مراد كان بيشرب وبص لحمزة لما اتكلم:هو منصور مهتم اوى بالبيت ده ايه !

حسن:عشان مساحته كبيرة ويعتبر معظم مساحه العمارة اللى ناوى يبنيها هتكون على ارض البيت ده.

مراد:طب هو اصحابه سابينه من زمان يعنى؟

حمزة:من واحنا صغيرين مشو من هنا.

مراد:راحو فين يعنى ماتو؟

حسن:الله اعلم زى ماقولتلك محدش يعرف عنهم حاجه.

مراد:مع علينا ياعم ... انتو مش هتعشونى ولا ايه انا جعان؟!

حمزة:وحياتك وانا .

حسن ضحك:عايزين تاكلو ايه؟

مراد:هتعزمنا يعنى ده ايه الكرم ده!!

حسن:طول عمرى ياباشا.

مراد:يبقي كباب وكتفه يامعلم.

حمزة:اوبا بقاااا.

حسن ضحك وطلع فونه وكلم مطعم يبعتلهم الاكل .

بعد شويا الاكل وصل والشباب اكلو وسهرو سوااا وبعدها كل واحد رجع على بيته.

بقلم الكاتبه جنات

ــــــــــــــــ★ــــــــــــــــ

حسن وحمزة راحو البيت وكل واحد طلع شقته .

حسن اخد شاور ولبس بنطلون قطنى ووقف فى البلكونه اللى بيحب يقضي فيها معظم وقته ... قعد على الكرسي ورفع رجليه على سور البلكونه وسند راسه على الكرسي وغمض عينه  وفجاه رغد احتلت تفكيره زى كل يوم من وقت ماشافها  .

 بعد شويا فتح عينيه لما سمع جرس الباب

حسن اخد التيشيرت من على الكرسي ولبسه وراح يفتح واتفاجأ بعزة قدامه ولابسه بجامه صيفى وضيقه جدا عليها وفارده شعرها وعامله ميكب .

حسن بحده:انتى ايه اللى مطلعك هنا؟

عزة بدلع:كنت زهقانه قولت اطلع السطح شويا وشوفت نور شقتك من ازاز الباب عرفت انك صاحي قولت اشوفك لو عايز حاجه؟!

حسن:لا مش عايز منك حاجه ولو عوزت اكيد مش هطلب منك ....  وتانى مرة متخبطيش على الباب ده طول مانا هنا .... وانزلى غيرى القرف  ده معندناش بنات تطلع السطح بالمنظر ده ... يلا انجرى على تحت.

عزة اضايقت من طريقته بس متكلمتش لانها خافت من عصبيته او حد من البيت يعرف انها طلعت خبطت عليه ونزلت وحسن قفل الباب ودخل قلع التيشيرت ودخل ينام .

ــــــــــــــــ★ــــــــــــــــ

عزة نزلت وكانت سايبه باب الشقه مفتوح ودخلت اتفاجأت بحنين واقفه قدامها

عزة:انتى صحيتى امته؟

حنين:ايه اللى طلعك فوق؟

عزة:كنت طالعه اشم شويا هواا.

حنين:وهوا ده فى شقه حسن ؟!

عزة بتوتر:لا اصل انا شوفت نور شقته قولت يمكن محتاج يتعشي .

حنين:حسن لو عايز اكيد هيطلب منى ياعزة ... بابا لو عرف انك طلعتى خبطتى على حسن وهو لوحده هيضايق ... وانا ميرضنيش يكون فى مشكله بين بابا وحسن بسببك.

عزة:المفروض يكون عندك ثقه فى اخوكى؟!

حنين:لا ثقتى فى حسن وحمزة كبيرة جدااا ... بس ماعنديش ثقه فيكى بصراحه.

حنين سابتها ودخلت اوضتها وقفلت الباب وعزة كانت هتنفجر من الغضب ودخلت الاوضه اللى بتنام فيها هى واولفت امها اللى كانت صاحيه وسمعت كلام حنين .

اولفت:انا قولتلك حسن مش هيفرق معاه الشويتين اللى انتى عملاهم دول ومش هيعبرك ماصدقتنيش.

عزة نامت على السرير وهى متعصب:اما نامى انا مضايقه .

اولفت:نامى ياختى .

بقلم الكاتبه جنات

ــــــــــــــــ★ــــــــــــــــ

مرت الايام ورغد متابعه كلام فاروق ومازن اللى لسه بيخططو ومش عارفين يوصلو ازاى لرهف .

فى مكتب مراد فى القسم .

الباب خبط ودخل واحد اللى كان مكلفه يعرف البيت فين .

مراد:هااا يااشرف عرفت المكان؟

اشرف:ايوا ياباشا ومش هتصدق فين ؟

مراد:فين ؟!

اشرف:فى حارة البطل .

مراد:انت بتهزر !!

اشرف:اه والله فى حاره البطل وهو نفسه البيت اللى منصور عايز يهده .

مراد:معقول  ...... تشكر يااشرف .

اشرف:انت تؤمر ياباشا.

اشرف خرج ومراد مسك فونه ورن على رغد

اللى كانت قاعده فى مكتبها فى المستشفى وردت عليه .

مراد:اهلا بالدكتورة.

رغد:دانا قولت انك نسيتنى والله.

مراد:وانا اقدر بردو ... عرفتلك البيت فين.

رغد:فين؟

مراد:فى حارة البطل.

رغد بصدمه:نعم فى حارة انت متاكده؟!

مراد:اه والله والغريبه انه كان قدامى وانا معرفش بس لما كلفت راجل تبعى هو اللى جبلى العنوان .

رغد:وحارة دى كويسه يعنى ولا زى الحارات الشعبي ومشاكل وكدا.

مراد:لا ماتقلقيش الحارة كويسه وهى تحت مسؤليتى ومن المناطق القريبه من القسم اللى انا فيه .... وبعدين عيله البطل اللى الحارة على اسمهم هما اللى مسؤلين عنها وكلمتهم ماشيه ومش بيرضو بالظلم ابداا .

رغد:ربنا يستر .

مراد:انتى بقي بتسألى علي مكانه ليه ؟!

رغد:عشان هعيش فيه انا ورهف الفترة الجايه .

مراد باستغراب:وهتسيبو القاهرة والڤيلا طب ليه؟!

رغد:شويا ظروف يامراد اكيد هابقي اعرفك لان الكلام مش هينفع على الفون ... قولى بقي هتبقي تيجى معايا اروح اشوف البيت .

مراد:اكيد طبعااا شوفى عايزة تروحى امته وانا معاكى.

رغد:خلاص هظبط كل حاجه وهابقي اكلمك ووصل سلامى لنورة .

مراد:اكيد يوصل يادكتورة .

مراد قفل ورغد سرحت شويا:حارة البطل .... فى حارة ياجدو دانا اللى قولت هيبقي بيت فى مكان راقى فى اسكندريه. .... بس صح ماما كانت بتقول انهم كانو على اد حالهم وجدو كبر شغله شويا شويا لحد مانقلو الڤيلا .... يلا حاره حارة اهو احسن من فاروق وابنه .

رغد كلمت مؤمن وعرفته انها هتروح تشوف البيت وكان معترض لانه فى حارة وكان عايز يروح معاها وهى رفضت عشان فاروق ميحسش بحاجه لما يغيب عن الشركه وطمنته ان مراد هيكون معاها وقفلت معاه وكلمت مراد تانى وعرفته انها هتيجى بكرة اسكندريه عشان تشوف البيت وقفلت معاه وكملت شغلها .....   

بقلم الكاتبه جنات